De eerste nieuwe intercity's
In 1970 introduceerde NS de intercity als onderdeel van Spoorslag '70. Een intercity is een treinsoort die (meestal) alleen op de grotere plaatsten stoppen. In 1974 bestelde NS de eerste treinen bestemd voor de intercity-dienst op lange afstanden. De nieuwe treinen moesten de Mat'54 treinstellen gaan vervangen. Talbot leverde in februari 1971 de eerste ICM (InterCityMaterieel) af, de 4001. De treinstellen zijn enkeldeks en hebben een dienst snelheid van 140 km/u. In 1977 nam NS de 7 proefstellen, van het type ICM-0, in dienst. De treinstellen vallen erg op door de verhoogde cabine waar mensen onderdoor kunnen lopen naar het andere treinstel. Door de opvallende voorkant kregen de treinen de bijnaam 'Koploper'.

In december 1983 komt de vervolg serie, ICM-1, in dienst. De treinstellen hebben net als de proef treinen 3 rijtuigen maar wijken verder erg af van de proefseries. Het interieur van de nieuwe treinen lijkt erg op die van de nieuwe ICR-wagons, die dan weer zijn afgeleid van de ICM-0. In 1983 kwam de laatste ICM-1, de 4050, in dienst bij NS. In het zelfde jaar werd de eerste trein van de serie ICM-2, de 4051, serie geleverd. Onder tussen zijn de zeven proeftreinen aan de andere treinen gelijker gemaakt. De doorloopkop is onder andere aangepast zodat ze konden koppelen met de ICM-1 en ICM-2 series. Begin jaren '90 komt de laatste drie delige treinstel, de 4097, in dienst. Tevens begint de aflevering van de eerste vier wagen stellen, de ICM-3 serie. In december 1991 werd de laatste van de serie, 4201 t/m 4230, afgeleverd. Meer dan een jaar later start de aflevering van de laatste serie ICM, begin 1994 komt de laatste van de serie 4231 t/m 4250 in dienst. In totaal zijn er (exclusief de proefstellen) 87 ICM-driewagenstellen en 50 ICM-vierwagenstellen. Om te voorkomen dat auto's bij ongelukken bij de draaistellen komen en daardoor de trein laten ontsporen kregen alle Koplopers vanaf 1994 baanruimers.

Modernisering
Doordat de zeven proefstellen erg afweken van de rest van de ICM's werden ze niet gemoderniseerd en buitendienst genomen. De zeven treinstellen zijn vanaf dienstregeling 2004 terzijde gesteld. De enige bak die in dienst is gebleven van de ICM-0 serie is de middenbak van de 4007. Deze bak vervangt de uitgebrande bak van de 4044. Tussen 2008 en 2012 werd de ICM gereviseerd en gemoderniseerd en heeft een moderne, frisse uitstraling gekregen. De trein is nu bekend als de ICMm. Naast de comfortabele stoelen zijn de treinstel voorzien van een draadloze internetverbinding en een scherm met actuele reisinformatie. In de eerste klas zijn de voorzieningen uitgebreid met verstelbare stoelen met voetensteun en lectuurnet, individueel bedienbare leeslampjes en stopcontacten. De stiltezones zijn verdeeld door de trein te vinden. Zowel in eerste als de tweede klas bevind 30% van de zitplaatsen zich in de stiltezone. In de ICMm zijn er zogenaamde coupés aanwezig met plek voor 6 personen. De kunst in de ICMm is gemaakt door Anna Ostrowska. In de vorm van miniatuurschildertijtjes met bloemvormen en poezië is haar kunst terug te vinden op de kopwanden en op de glazen tussenwanden van de trein.