In de jaren '20 waren er in Duitsland vele verschillende types rijtuigen en wagons. De Deutsche Reichsbahn stelde een aantal standaardtype rijtuigen en wagons vast om het aantal verschillende types rijtuigen en wagons terug te brengen. Tussen 1921 en 1931 werden maar liefst 9172 rijtuigen van het type Donnerbüchse gebouwd. De rijtuigen kregen hun naam Donnerbüchse (vertaald Donderbus) door het vele lawaai dat de rijtuigen maakten door de volledig stalen, ongeïsoleerde constructie. In 1927 werd rijtuig 98 046 gebouwd door de fabrikant Linke-Hofmann-Busch (LHB) in het Duitse Breslau (na 1945 lag Breslau in Polen en werd het vernoemd naar Wroclaw). Het rijtuig is van het type Donnerbüchse Cid-24. Het rijtuig heeft houten banken die plaats bieden aan 56 vierdeklassezitplaatsen. Een jaar later werd de vierde klasse afgeschaft en werd het rijtuig een derdeklasrijtuig. Via de open balkons van het rijtuig konden reizigers in- en uitstappen en lopen naar de andere rijtuigen. Dit rijtuig is ook voorzien van een toilet en gasverlichting. Het rijtuig kon door de stoom van de locomotieven worden verwarmd tot zijn verbouwing in 1935.

De 98 046 werd door de Duitse Reichsbahn gebruikt en was gestationeerd bij de 'Reichsbahndirektion' in Breslau. In 1935 werd de 98 046, samen met drie andere rijtuigen, verbouwd naar het type Ciuv-24/35. De bank die tegenover de toiletruimte stond, werd weggehaald en er werd een verwarmingsoven geplaatst. Hierdoor kon de wagon achter dieseltreinstellen worden geplaatst en verwarmd worden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakten veel rijtuigen van dit type ernstig beschadigd. De 98 046 kwam na de oorlog in dienst bij de Deutsche Bahn. Naast het gebruik in Duitsland kwam het rijtuig ook met het grensverkeer naar Oost-Nederland. In 1953 werd de gasverlichting van het rijtuig vervangen door elektrische lampen. De 98 046 werd in 1965 uit dienst genomen.

De museumspoorlijn Wetterau bij Bad Nauheim nam het rijtuig in 1980 op in haar collectie. Tot 2015 heeft het rijtuig gereden bij de museumspoorlijn Wutachtalbahn in Zuid-Duitsland. In 2015 nam Herinneringscentrum Kamp Westerbork het rijtuig over. Het rijtuig werd overgebracht naar de Museum Buurtspoorweg om daar gerestaureerd te worden. Het Herinneringscentrum Kamp Westerbork wilde het rijtuig tentoonstellen, omdat dit rijtuig tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft meegereden in de transporten naar de vernietigingskampen. In het begin werden rijtuigen in de transporten gebruikt om de illusie te geven dat mensen naar een goede plek werden gebracht. Later besloot Herinneringscentrum Kamp Westerbork dat ze het rijtuig niet meer tentoon wilde stellen, omdat niet kon worden vastgesteld dat specifiek dit rijtuig naar Westerbork heeft gereden. In 2021 kreeg de Stichting GOLS Station Groenlo het rijtuig in eigendom. In 2024 en 2025 is het rijtuig volledig gerestaureerd.