Na de Eerste Wereldoorlog (1914 - 1918) had Nederland het economisch zwaar. Vanaf de jaren '20 begon de welvaart toe te nemen en kreeg het spoor steeds meer concurrentie van het opkomende autoverkeer. Bussen, personenauto's en vrachtwagens waren in opkomst en wonnen steeds meer terrein van de trein. Veel tram- en treinbedrijven zochten oplossingen om de exploitatie goedkoper uit te voeren om zo te kunnen concurreren. Veel stoomlocomotieven werden vervangen door goedkopere benzine-, diesel- of elektrische treinen of trams. Een stoomlocomotief moet uren van tevoren al worden opgestookt voordat de machine kan worden ingezet. Naast kolen en water kost dit ook veel loon voor het personeel. Ook waren voor een stoomloc altijd een machinist en een stoker nodig; op nieuwer materieel is een stoker niet meer nodig en het nieuwe materieel kan zo worden opgestart als ze nodig zijn. Naast nieuwe locomotieven en treinstellen werden voor lokaalspoorlijnen nieuwe motorwagens gebouwd. Het nieuwe materieel is ook goedkoper in onderhoud. Na de oprichting van het samenwerkingsverband Nederlandsche Spoorwegen, in 1917, werkte NS hard om de dure stoomlocomotieven te vervangen.

In 1927 liet NS acht motorwagens met dieselmotoren bouwen om de drie nieuw aangelegde tramlijnen van de Spoorwegmaatschappij Zuid-Beveland (SZB) te bedienen. De huidige spoorlijn van de Stoomtrein Goes - Borsele is een van de oude tramlijnen van de Spoorwegmaatschappij Zuid-Beveland. De motorwagens hadden twee assen en hadden enkel derde klasse zitplaatsen. Ze kregen de nummers omC 901 - omC 908 en werden afgeleverd in een crème met groene kleur, dezelfde kleur als de Mat'24-treinen van de NS die ook in die tijd werden geleverd. De omC-motorwagens waren gemaakt voor eenmansbediening, waardoor een conducteur niet meer mee hoefde. Dit bespaarde ook in de kosten. De motorwagens kregen de bijnaam 'Ome Ceesje', dit vanwege hun typeaanduiding omC en het radiohoorspel 'Ome Keesje' uit de jaren '30. De motorwagens werden ingezet vanuit het depot in Goes op de tramlijnen van de Spoorwegmaatschappij Zuid-Beveland. De tramlijnen mochten maar met een maximale snelheid van 30 km/u bereden worden. Al snel bleek dat de bussen, zoals bij meer tramlijnen, veel geliefder waren bij de reizigers dan de motorwagens. Hierom werd de treindienst al snel afgebouwd om kosten te besparen.

In 1929 nam NS de omC 911 - omC 916 in dienst om vanuit het depot in Hoorn verschillende lijnen te bedienen, onder andere de spoorlijn tussen Hoorn en Medemblik, waar de Museumstoomtram Hoorn - Medemblik momenteel met museummaterieel rijdt, en tussen Alkmaar en Bergen aan Zee. De tweede serie motorwagens kreeg benzinemotoren in plaats van dieselmotoren. Later werden de benzinemotoren vervangen door dieselmotoren. Ook konden deze motorwagens wel in treinschakeling rijden. In de jaren '30 zijn de motorwagens in Goes, net als de Blokkendozen, in een donkergroen geschilderd. Dat is de huisstijl van de net opgerichte Nederlandsche Spoorwegen. De motorwagens in Hoorn kwamen met de groene kleur uit de fabriek. In 1934 werd de spoorlijn tussen Gouda en Alphen aan den Rijn geopend. Alle motorwagens uit Hoorn en een paar uit Goes werden op de spoorlijn ingezet. In Noord-Holland en Zeeland waren de diensten dusdanig uitgedund dat de motorwagens niet meer nodig waren of ze werden vervangen door stoomlocomotieven. In 1938 en 1939 zijn de omC 903 t/m omC 908 omgebouwd tot montagewagen, de andere Ome Ceesjes bleven in reizigersdienst rijden. Alle motorwagens die tussen Gouda en Alphen aan den Rijn reden, zijn in 1938 naar Vlissingen gebracht. Tijdens of net na de Tweede Wereldoorlog werden de laatste omC-motorwagens uit de reizigersdienst gehaald en terzijdegesteld. NS liet twee motorwagens ombouwen naar sproeitreinen. Begin jaren '70 werden de laatste omC-motorwagens, die nog dienst deden als montagewagens en sproeiwagens, gesloopt.

In 2016 werd begonnen om een volgende railbus van de omC 900-serie te bouwen. De bijwagen VS 996 783 werd omgebouwd naar de omC 910. Na 6 jaar werk kwam de nieuwe omC 910 in dienst. De omC 910 kreeg dezelfde crème met groene kleur als de omC 909. De omC 910 bleef een bijwagen en werd niet voorzien van een motor. De omC 910 moet hierom dus getrokken, of geduwd, worden door de omC 909. De originele serie omC 900-motorwagens had geen bijwagens. De omC 910 werd wel voorbereid om later een motor te krijgen. Beide 'Ome Ceesjes' worden nu samen ingezet op de spoorlijn van de SGB, waar de originele serie vroeger ook dienst deed. Met de indienststelling van de omC 909 en omC 910 werden de grijze omCc 1909 en Ccs 1910 in 2022 terzijde gesteld. Op 3 en 6 mei 2024 werden respectievelijk de omCc 1909 en Ccs 1910 beide overgebracht van de SGB in Goes naar ingenieursbureau RailTD in Breda. In Breda zullen de railbussen niet meer rijden. Ze gaan gerestaureerd worden naar de kleur zoals ze vroeger in Duitsland reden. Beide voertuigen gaan dienen als kantoorruimte voor de spoorwegingenieurs van RailTD.

Het was nog altijd een wens van de SGB om de omC 910 ook te voorzien van een motor. Op 7 augustus 2025 werd begonnen aan deze klus. De omC 910 kreeg die dag een dieselmotor van een Duitse Schienenbus, eenzelfde motor die de omC 909 ook heeft. Dit is hetzelfde type als beide Ome Ceesjes waren voor hun grote verbouwing bij de SGB. Er moet nog wel wat gebeuren voordat de omC 910 zelfstandig kan rijden. Zo moet het leidingwerk en de aandrijfas nog aan de motor worden aangesloten.