In de jaren '30 van de 19e eeuw werden de eerste spoorlijnen in Amerika aangelegd. Voor de tramlijnen die langs de wegen loepen werden speciale vierkante tramlocomotieven ontwikkeld. De tramlocomotieven hadden een vierkante vorm; zo leken ze meer op de rijtuigen die ze trokken. Het idee was dat paarden minder zouden schrikken van de voorbijrijdende trams als de locomotieven dezelfde vorm kregen als de rijtuigen. De wielen werden afgeschermd om in geval van een ongeluk zoveel mogelijk letsel en schade te voorkomen. Het vierkante model werd vanuit Amerika overgenomen naar andere landen en ook in Nederland hebben in totaal ongeveer 500 vierkante tramlocomotieven gereden. De vierkante vorm van tramlocomotieven was toentertijd kenmerkend voor veel stoomtrams in Nederland. In de praktijk schrokken de paarden niet minder door de vierkante vorm, doordat er veel geluid en stoom uit de machines kwam. De vierkante trams, die dicht langs de steeds drukker wordende wegen liepen, waren berucht door hun vele dodelijke ongelukken. Hierdoor kregen ze de lugubere bijnaam 'Moordenaar'. De bijnaam werd in grote delen van Nederland gebruikt, maar er waren ook enkele varianten van. Zo heette de tram van de Gooische Stoomtram de 'Gooische moordenaar' en de tram die van Den Bosch naar Helmond reed kreeg de bijnaam 'Goede moordenaar'. In Noord-Brabant kregen de trams die bijnaam, omdat ze naast hun vele dodelijke ongelukken toch belangrijk waren voor de omgeving. Het grote aantal ongelukken kwam natuurlijk doordat de tramlijnen naast en door de al bestaande wegen waren gebouwd. Later werden tramlijnen steeds vaker als vrije baan gebouwd in plaats van tussen het wegverkeer. Hiermee werd het vierkante model van de tramlocomotieven losgelaten. Er zijn drie vierkante stoomtramlocomotieven met een spoorbreedte van 1435 mm in Nederland bewaard. De RSTM 2 uit 1881 van het Spoorwegmuseum, de HTM 8 uit 1904 en de GS 18 uit 1921 zijn alle drie te zien bij de Museumstoomtram Hoorn - Medemblik.

De Machinefabriek Breda v/h Backer & Rueb leverde in 1904 tramlocomotief 8 aan de Haagsche Tramweg-Maatschappij (HTM) voor een bedrag van 10.350,- gulden. De Machinefabriek leverde zes locomotieven van de serie. De HTM 8 is een van de ruim 200 tramlocomotieven die de Machinefabriek in Breda heeft gebouwd. De vierkante tramlocomotieven die de Machinefabriek Breda v/h Backer & Rueb hebben geleverd kregen de bijnaam 'Backertjes'. Een andere stoomlocomotief die de Machinefabriek Breda v/h Backer & Rueb leverde en bewaard is gebleven is de NS 8107. Deze locomotief uit 1901 rijdt momenteel bij de Museum Buurtspoorweg. Tot aan 1924 werd de loc 8 door de HTM ingezet voor het reizigersvervoer op de lijn Den Haag - Rijswijk - Delft. Tussen 1924 en 1932 zette de Noord – Zuid Hollandsche Tramweg Maatschappij (NZH) de tramloc in voor reizigersvervoer op de lijn Leiden - Heemstede. Door de elektrificatie van het tramnet werden stoomtramlocomotieven overbodig. De tramloc werd verkocht aan de Bruinkoolmaatschappij Carisborg te Hoensbroek, waar hij als rangeerlocomotief op hun terrein diende. Hier kreeg de loc het nummer 22. In 1962 keerde de tramloc terug naar zijn bouwer, de Machinefabriek Breda. Hier werd de toen 58 jaar oude locomotief als monument bij de fabriek geplaatst. Hier heeft de tramlocomotief 25 jaar gestaan. In 1987 begon een werkgroep aan de restauratie van de locomotief. In 1988 en 1989 was de HTM 8 voor Stichting Brabant Rail te zien op het tramnet van Den Haag en Rotterdam. In 1990 werd de tram weer buiten dienst gesteld. Zes jaar later nam de Museumstoomtram Hoorn - Medemblik de unieke locomotief over en werd hij naar Hoorn gebracht. Tussen 2001 en 2006 werd de HTM 8 geheel gerestaureerd en weer dienstvaardig gemaakt. Op 22 mei 2006 werd de HTM 8 in Hoorn in dienst gesteld.

De HTM 8 heeft vanwege haar cultuurhistorische waarde de hoogste A-status toegekend gekregen binnen het Nationaal Register Railerfgoed.