Fabrikant Werkspoor begon in 1920 met het leveren van 20 rijtuigen aan de Nederlandsche Tramweg Maatschappij (NTM). De NTM bestelde de rijtuigen voor de verwachte reizigersgroei in Friesland. De rijtuigen zijn voor trammaterieel relatief breed en hadden 24 tweede en 32 derde klasse zitplaatsen. De rijtuigen kregen de bijnaam 'dikke rijtuigen' vanwege hun breedte. De rijtuigen bleken echter een grote kostenpost voor de NTM te zijn. Daarnaast werd geld opzijgezet voor plannen van de (achteraf nooit gerealiseerde) spoorlijn Smilde - Roden. Om deze reden werden de laatste 7 rijtuigen al verkocht aan de Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij (HSM) voordat ze gebouwd zijn. De rijtuigen van de NTM kregen de nummers BC79 t/m BC91 en de rijtuigen van de HSM kregen de nummers BC90 t/m BC96. De NTM zette de rijtuigen BC79 t/m BC91 bijna uitsluitend in op de spoorlijnen Drachten - Leeuwarden en Drachten - Groningen.

Aan het einde van de negentiende eeuw ging het slecht met de spoorwegen in Nederland. Veel vervoerders hadden onderling slechte overstappen en verschillende tariefsystemen. De overheid greep in en besloot om alle spoorwegen te verdelen in de twee grootste bestaande maatschappijen: de Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij (HIJSM) en de Staatsspoorwegen (SS). Nadat de HSM en SS tijdens de Eerste Wereldoorlog gedwongen samen hebben gewerkt, besloten ze dit na de oorlog ook te doen. In 1917 werd een samenwerkingsverband opgericht: de Nederlandsche Spoorwegen. De NS beheerde vanaf dat moment al het materieel, personeel en andere activa. In 1921 werd het materieel van beide spoorwegmaatschappijen omgenummerd naar nummerschema's van de NS. Ook werd het materieel voorzien van de nieuwe huisstijl van NS, donkergroen. De donkergroene kleur werd gekozen omdat treinen niet mochten opvallen in een weiland. Op 1 januari 1938 werden de SS, HSM en nog enkele kleine overgebleven vervoerders via een wet beëindigd; ze waren definitief in de NS opgegaan.

De HSM BC90 t/m BC96 werden in 1921 omgenummerd naar de NS BC 421 t/m BC 427. De BC94 kreeg het nummer BC425. In 1926 werden de tweede klasse uit de rijtuigen gehaald en werden ze gehele derde klasse rijtuigen, genummerd C 421 t/m C 427. De rijtuigen werden ingezet op de tramlijnen Alkmaar - Bergen aan Zee en Ede - Wageningen. Nadat de NTM het reizigersvervoer per spoor beëindigde nam NS de rijtuigen van de NTM over. Bij NS kregen de rijtuigen in 1946 de nummers C 431 t/m C 434 en BC 451 t/m BC 458. In 1948 werden de eerste rijtuigen van de serie, waarvan NS 20 rijtuigen in bezit had, terzijde gesteld.

Tussen Alkmaar en Bergen aan Zee reden de rijtuigen samen met de stoomlocomotieven van de serie NS 7700. De stoomtrams hadden de bijnaam Bello. Deze bijnaam werd aan veel lokale stoomtrams gegeven. Aan het bellen terwijl de trams door de dorpskernen reden, hebben de trams de naam Bello te danken. Van al deze Bello's is de NS 7742 als enige bewaard gebleven. In februari 1953 kreeg NS toestemming van het ministerie van Verkeer en Waterstaat om de stoomtram Alkmaar - Bergen aan Zee enkel nog in de zomermaanden te bedienen voor de vele toeristen die naar het strand gingen. Na de zomer van 1955 zou de tramlijn geheel worden gesloten. In de andere maanden van het jaar dat Bello niet reed, reden er bussen van het bedrijf Noord-Hollandse Auto-Dienst Onderneming 'Bergen-Binnen' (N.H.A.D.O.), waar NS 50% van de aandelen van in bezit had, naar Bergen aan Zee. Het goederenvervoer stopte in maart 1953 over de tramlijn. De gemeente Bergen wilde ook dat de stoomtram verdween en legde later een nieuwe brede autoweg aan op de plek van de tramlijn. Bezorgde burgers van Bergen aan Zee startten in 1953 een comité en hielden een verkiezing om te peilen hoeveel mensen voor het behoud van de stoomtram Bello zijn. Hieruit kwam dat 98% voor het behoud van de tramverbinding stemde.

Op 31 augustus 1955 maakte de stoomtram tussen Alkmaar en Bergen aan Zee haar laatste rit. De tram tussen Alkmaar en Bergen aan Zee was de laatste stoomtram van NS. De laatste stoomlocomotieven van de serie 7700 en de laatste vijf overgebleven 'dikke' rijtuigen werden een paar maanden na het sluiten van de spoorlijn, in december 1955, ook buiten dienst gesteld. De 7742 werd als enige stoomloc van de serie niet gesloopt. De locomotief werd in de locomotiefloods in Alkmaar onder een zeil geplaatst. Een deel van de rijtuigen werd verkocht en als woning, of dergelijke, gebruikt.

De BC425 heeft het sluiten van de tramlijn niet gehaald en werd in 1954, een jaar voordat NS de tramdienst eindigde, terzijde gesteld. In 1954 werd het rijtuig verkocht en naar Bergen in Noord-Holland gebracht. Hier heeft het rijtuig tot in 1971 gediend als zomerwoning. In dat jaar werd het rijtuig geschonken aan de Tramweg-Stichting. De Tramweg-Stichting gaf het rijtuig door aan de Museumstoomtram Hoorn - Medemblik. De SHM heeft drie rijtuigen van dit type in haar collectie: de BC423, BC425 en BC455. In 2016 ontving de Museumstoomtram Hoorn - Medemblik een gift van 580.000 euro van de BankGiro Loterij voor hun nieuwe project 'Tram voor Bello'. Drie jaar later kreeg de SHM 125.000 euro van het Mondriaan Fonds voor het project. De Tram voor Bello houdt de restauratie van de rijtuigen BC 423, BC425 en BC455 en de bagagewagen Dt406 in. Samen met de NS 7742 'Bello' vormen ze een stoomtram zoals deze daadwerkelijk heeft gereden op de spoorlijn tussen Alkmaar en Bergen aan Zee. De rijtuigen vormen samen met stoomloc NS 6513 ook een stoomtram zoals deze heeft gereden tussen Ede en Wageningen. Voor dit uitvoerige project werd eerst het Bello Atelier, een uitbreiding van de werkplaats van de SHM, gebouwd. In 2019 werd begonnen aan de uitvoerige restauratie van het eerste rijtuig, de BC 423. Rijtuig BC 423 werd in 2024 feestelijk in gebruik genomen. Tijdens het Bello Festival 2025 was het rijtuig voor het eerst samen met de NS 7742 te zien. De Tram voor Bello heeft als geheel een A-status binnen het Nationaal Register Railerfgoed.